اصلا استاد عادتشونه روایت خوندن سر کلاس؛ حتی وقتایی که موضوع درس ظاهرا ربطی نداره، یه روایت مهمونمون می کنن
امام صادق (علیه السلام)- فی زیارة الامام الحسین(علیه السلام)-:
من زاره کان اللهله من وراء حوائجه، و کُفیَ ما أهمَّه من أمر دنیاهُ.
صرتم خیس شده و این نشونه ی خوبیه!
این یعنی دلم میگه: هنوز به من امید داشته باش؛ هنوزم می تونم دلتنگ خوبیها باشم.
این یعنی من هنوز زنده ام...
الحمدلله علی کل نعمه
فکر کنم پوست انداختم!
نه پوستم کنده شده!
سخته دل کندن خیلی سخت! اونم از چیزی که چندین سال آرزوشو داشتی!
اما الان دیگه برام مرده!!!
یه تشر از یک پاک نهاد کافی بود که هوس دیرنیه از سرم بیفته.
و دائم درگیر اینم که: چه قدرتی ایجاد میکنه سیر و سلوک و معرفت!!
آیا خداگونه شدن غیر از اینه؟
همیشه دوست داشتم تو شهر یه چیزی باشه که صورتمو بپوشونه!
کرونا خیلی دوستانه این خواسته مو برآورد.
خدایا بحق این روزهای نورانی حقیقت شریعت حقه رو بر همه ی ما مکشوف کن...
الهی لم یکن لی حول فانتقل به عن معصیتک الا فی وقت ایقظتنی لمحبتک
مگرنه اینست که اولین گام یقظه و بیداریست!
و مگر نه اینست که عبد چون یک گام به پیش نهد، رب ده قدم بسوی او پیش خواهد آمد!؟
من معترفم که حتی توان گام اول را هم ندارم و زمانی سیر و یلوکم آغاز خواهد شد که اولین گام را هم تو برداشته باشی. چرا که:
گر نباشد کششی از سوی معشوق کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد
گاهی دلم برای خودم تنگ می شود...
این روزهای پر از نور و معنویت، اوج دلتنگیهای منه برای خودم.
خودِ پنج سال پیش به قبلم!
کاش میشد برگردم به اون روزا
یکی گفت این تنبیهته که قدر اون روزا رو ندونستی!
و یکی منصفانه تر گفت: بالاخره هر فرازی فرودی هم داره؛ هنرت این باشه که از این فرود به سلامت رد بشی...
امید که دارم نه ازون امیدهای سیاسی!
من امید به حقیقت وجودیم دارم، و به مبدا لایزال فیض
میدونم فیضان می کنه و رها میشم ازین بندها...
ان شاءالله
چقدر سوای از همه سختیهاش، کِیف میده!
نه باید صبح بدو بدو بچه بذاری مدرسه و خودت بری سرکار، نه باید هوای رییسو داشته باشی که دو ساعت میخوای زودتر بری به کلاست برسی، نه خجالت خانواده داری که شب خسته و کوفته از کلاس میای و...
تازه از همه هیجان انگیزتر اینه که سر کلاس پاتو دراز میکنی، ببخشیدا اگه خیلی خسته بشی یه کم دراز میکشی، بین کلاساهم با خانواده خستگی در میکنی!
فقط یه کم نگرانی هست درمورد حقوق آخر ماه که احتمالا این ماه ازش خبری نیست!
اونم فدای سرت خدا رزّاقه..
تو رو خدا بهم فحش ندید!!!
میخوام اینجوری بهش نگاه کنم
هرچند مهمون ناخونده و ناخواسته و برای کلیت جامعه مزاحمه، اما من خیلی ازش بدم نمیاد و خیلی هم نمی ترسم که بگیرم.
فقط اگر ین بندِ مقدس خانواده به پام نبود، الان تو بیمارستان بودم.
از وقتی اومده خیلی چیزا حقیقتشون داره رو میشه!
یه نمونه اش پول؛ همینکه داد و ستدش منع شده خیلی خوبه.
یکی دیگه خریدهای غیر ضروری؛ شهر ما که شده دور از جون همشهریای فهیم قبرستون؛ از بس ملت رفت و آمد ندارن.
از مسلمون شدن مردم نگم که...
آرایش و مد و... رفته تو گونی
قبلش زیاد از روایات میشنیدیم ک دستاتونو بشورید،نظافتو رعایت کنید و... اما کو گوش شنوا حالا همه برا خودشون شدن یه پا مامور بهداشت.
صله رحم هم که قربونش برم از بس میترسیم خدای نکرده یکی رو از دست بدیم، راه به راه به این و اون زنگ میزنیم.
از شوخی گذشته از فواید بزرگش که همه مونو باید به شکر واداره یک دوره حداقل یک ماهه اعتکاف خانگیه که چه کارها که نمیشه کرد.
واقعااگر قدر ندونیم و فرصتو از دست بدیم خیییلی....
فکرش هم نَفَسمو بند میاره!
بمونم اینجا و حتی مثل پارسال و... سیاهی لشکرشم نباشم
سخته اربعین هوای حرم نباشه!
خدا رحم کنه و آدم از فراقش دق نکنه...
آخ که اشکای بیصدا و مظلومانه اش و نگاه بی پناهش دلمو ریش میکنه!
اما بایدبرم...
برای اولین بار شنیدم که استغفار با توبه فرق داره!
چقدر این روزها غرق لذتم از یادگرفتن الحمدلله
فرمودند: استغفاریعنی لحظه ای که ازش گذشتیم رو به خدا می سپاریم تا او با تمام ایمائش خلأهاش رو پر کنه! اینکه پیامبر هم استغفار می کردند بخاطر این بوده که به هرحال انسان بودن محدودیت داره...
و توبه طرح و برنامه برای آینده ست. که انسان در حال با نیم نگاهی به گذشتهو در نظر داشتن آینده بتونه بهتر عمل کنه!
من که زبانم الکن است از توضیح کامل جزئیات زیاااد داره.
این روزا بحمدلله خیلی خوبم...
