ستاره خاموش

ستاره خاموش

آمدم که نورانی باشم و راه را نشان دهم اما
ابرهای غفلت بی فروغم کردند
و اکنون باید ببارد باران ندامت و بجوشد چشمه ی توبه تا بشوید هرچه غبار سستی ست...
باید نورانی شوم

پ ن: اینجا همه چی قاطیه، و قضاوت مطلقا ممنوع!

آخرین مطالب

  • ۱۹ تیر ۹۹ ، ۲۳:۰۰ من

دل چیه!

چهارشنبه, ۱۳ فروردين ۱۳۹۹، ۱۲:۳۵ ب.ظ

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود...

این روزهای پر از نور و معنویت، اوج دلتنگیهای منه برای خودم.

خودِ پنج سال پیش به قبلم!

کاش میشد برگردم به اون روزا

یکی گفت این تنبیهته که قدر اون روزا رو ندونستی!

و یکی منصفانه تر گفت: بالاخره هر فرازی فرودی هم داره؛ هنرت این باشه که از این فرود به سلامت رد بشی...

امید که دارم نه ازون امیدهای سیاسی!

من امید به حقیقت وجودیم دارم، و به مبدا لایزال فیض

میدونم فیضان می کنه و رها میشم ازین بندها...

ان شاءالله

۹۹/۰۱/۱۳ موافقین ۰ مخالفین ۰
dark star

نظرات  (۱)

سلام

من تقریبا حتم دارم، اگه آدم به یه حدی از حسرت و حس لمس خسران برسه، قطعا یه جایی پر پروازش به کار میفته.

ای بابا... ان وعدالله حق

پاسخ:
سلام 
بله حتما
به امید پرواز

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی