همه چیو بهم ریخت

تو اوج ناراحتی گفتم: من خیلی اینجا زحمت کشیدم و واقعا خودمو محق می دونم. من خیلی خالصانه وقت گذاشتم اما حالا پشیمونم.

گفت: بله... یه مکث دوثانیه ای و خیلی صریح گفت: کارتون برای خدا نبوده وگرنه پشیمون نمیشدید!

بهت!

ناراحتی!

و...! نمیدونم اسم بقیه ش چیه

حقیقتی که عریان، تلخیش رو به رخ کشید!

دائم درگیرم که یه کار تو عمرم پیدا کنم که مصداق حقیقت کلامش نباشه و هرچی به ذهنم میاد دنبالش یه ناخالصی چهره کریهش رو نشون میده.

دارم منفجر میشم...